نقد و بررسی
رمان هذیون فاطمه سآد
رمان هذیون اثر فاطمه سعد، روایتی تکان‌دهنده از فروپاشی روانی و عذاب روحی یک انسان درگیر با دردهای عمیق عاطفی است. این اثر با نثری آکنده از تصاویر حسی و لحنی خفقان‌آور، خواننده را مستقیماً به دنیای آشفته و تاریک راوی می‌برد؛ دنیایی که در آن مرز بین واقعیت و توهم به‌تدریج محو می‌شود.
صحنهٔ آغازین: نمادی از فروپاشی
پاراگراف افتتاحیه رمان، با توصیف درد جسمانی و آشفتگی محیطی (بوی غذای سوخته، زنگ‌های بی‌امان تلفن)، استعاره‌ای از وضعیت ذهنی شخصیت اصلی است. او حتی برای انجام ساده‌ترین حرکات (نشستن، نفس کشیدن) تقلا می‌کند، اما درد جسم در برابر زخم‌های روحش رنگ می‌بازد. این تقابل، تم اصلی داستان را شکل می‌دهد: رنجی که قابل دیدن نیست، از جراحات فیزیکی ویران‌گرتر است.
0دیدگاه