رمان طاغوت از دلیار

خلاصه:

صدای گرفته اش این سکوت را می شکند:
-از کارت مطمئنی؟
به سمتش سر می چرخانم و این بار با دقت به صورتش خیره می شوم؛ به ته ریش هایِ جذابش، به لب هایی که هنگام حرف زدن قلوه ای می شوند. و در آخر به چشمان سبزش که جنگل را در خود نقاشی کشیده بودند.
اما من همان هستم. هیچ چیزی در دلم تکان نمی خورد و این را مطمئنم.