رمان جنوب از شمال اثر بهاره حسنی

این کتاب از زبان دختر داستان یاسمین روایت میشه،با خوندن این کتاب ناگفته ها یی دیگر براتون تداعی خواهد شد، قلم زیبا و پرکشش.گره‌هایی که باز شدنش یک شوک بزرگ در داستان ایجاد می‌کند.دنیای رنگی رنگی النگوهای دلبر و چتری‌های یاسمین قراره کلی دلتونو ببره.

بخشی از رمان:

دریغا، سرزمین نگون بخت که از به یاد آوردن خود بیمناک است. کجا میتوانیم آن را سرزمین مادری بنامیم که گورستان ماست؛ آنجا که جز از همه جا بی خبران را خنده بر لب نمیتوان دید؛ آن جا که آه و ناله و فریاد های آسمان شکاف را گوش شنوایی نیست.آن جا که اندوه جانکاه چیزیست همه جا یاب. و چون ناقوس عزا به نوا در آید، کمتر میپرسند از برای کیست ، و عمر نیکمردان کوتاه تر از عمر گلیست که بر کلاه می زنند، و میمیرند پیش از آن که بیماری گریبانگیرشان شود”

کتاب را بستم و کنار گذاشتم. مکبث باب میل من نبود. باید به همان رومئو و ژولیت برمی گشتم. کسی خندید. صدای خنده ی شاد مامان شمسی بود که با صدای خنده شیهه مانند توران خانوم، مخلوط شده و به سختی قابل تشخیص بود